ادکا و نقد انجمن کتابداری ایران

دیروز اتحادیه انجمن های دانشجویی کتابداری و اطلاع رسانی جلسه ای به صورت  تریبون آزاد در نقد انجمن کتابداری و اطلاع رسانی برگزار کرد که با استقبال خیلی خوبی روبه رو شد و سالن اتاق شورای دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران به سرعت پر شد و حتی عده ای پشت در ماندند.
 در این جلسه پوری سلطانی، نوش آفرین انصاری، خانم رهادوست و دکتر حری به علاوه چند نفر از اعضای هیات مدیره انجمن (فریبرز خسروی، ابراهیم عمرانی، محسن حاجی زین العابدینی) حضور داشتند.
دکتر عباس حری
دکتر حری در ابتدای جلسه به پررنگ تر شدن نقش رشته کتابداری و اطلاع رسانی در زمانه امروز پرداخت و تاکید کرد که امروز توقع ها از رشته و به ویژه ارکان آن بالاتر رفته و یکی از ارکان مهم رشته، انجمن است که نسبت به همه گروه ها و کتابخانه ها حالت فرابخشی دارد.
استاد دانشگاه تهران به تلاش برخی رشته ها مانند روانشناسی برای تاسیس نظام روانشناسی اشاره کرده و گفت ما هم می توانیم به تاسیس نظام کتابداری بپردازیم. ایشان همچنین به نقش انجمنها در ایجاد روابط بین المللی سخن گفته و با اشاره به کمیته آسیا و اقیانوسیه ایفلا تاکید کرد که ایران هیچگاه طرحی برای اجرا در این کمیته نیاورد.
پوری سلطانی 
پس از دکتر حری نوبت به پوری سلطانی رسید. وی گفت:  در سال ۴۵ که انجمن کتابداری به وجود آمد دو سه نفر کتابدار در ایران بودند. در حالی که امروز اتحادیه دانشجویان کتابداری  تاسیس شده است و این مایه دلگرمی ماست.
بانوی پیشکسوت کتابداری ایران گفت به نظر من انجمن در سالهای اخیر خوب فعالیت کرده و با جلسات ماهیانه خود باعث شده عده ای با کتابداری بیشتر آشنا شوند.
وی افزود:‌در زمان ما حتی اساتید دانشگاه کتابداری را صرفا گرفتن و دادن کتاب می دانستند ولی بر اثر تلاش های کمیته انجمن کتابداران در آن زمان، کتابداری حتی به شهرها و روستاها رفت.
نوش آفرین انصاری
سپس نوش آفرین انصاری با لحن گرم خود گفت: اعتقاد دارم تا آرمانها را به طرف عموم مردم و کودکان نبریم، به اهداف خود دست پیدا نخواهیم کرد.
ایشان شورای کتاب کودک را انجمن کتابداری به شکل دیگر دانست.
خانم رهادوست
خانم رهادوست هم به عنوان کسی که انتقاد خود را از انجمن منتشر کرده، گفت: منتقد بودن با لباس رزم پوشیدن فرق دارد و داشتن حساسیت به انجمن مهم است.
امروز مشارکت داشتن در NGOها یک وظیفه ملی و فراتر از آن وظیفه ای انسانی است. سپس ایشان به بعد حرفه ای به عنوان بعد دوم پرداخته و تاکید کردند مگر می شود کسی خود را کتابدار بداند و انجمن را ترک کند؟
استاد برجسته کتابداری افزود من  از دوستان عزیز خودم که مدیر گروه یا مدرس دانشگاه بوده ولی نسبت به انجمن بی تفاوت هستند بسیار انتقاد دارم. ممکن است کسی وقت نداشته باشد به طور مستقیم در انجمن شرکت کند، مثل خود من. ولی می تواند به طور غیر مستقیم فعالیت داشته باشد.
فریبرز خسروی
سپس نوبت به پاسخگویی اعضای هیات مدیره انجمن رسید. فریبرز خسروی آسیب مهم کار انجمنها در ایران را فقدان عقلانیت و برخورد توده وار با آنها دانست و گفت: ما دچار شور حسینی می شویم و انجمنی را تاسیس می کنیم و بعد فکر می کنیم برای انجمن تاسیس شده چه بکنیم. در حالی که اساس جامعه مدنی حرکت عقلانی است.
ابراهیم عمرانی
آقای عمرانی نیز در نقد مشارکت گریزی ایرانیان گفت: در ایران همه من هستند. در حالی که در کار گروهی باید منیت ها کنار گذاشته شود.
ایشان در پاسخ به سوالی مبنی بر عدم انجام کار صنفی توسط انجمن گفت: انجمن اجازه کار صنفی ندارد. ایشان با  اشاره به دلایل انحلال انجمن در اوایل انقلاب گفت: خود من در آن دوران از دانشجویانی بودم که به شدت به عدم انجام کار صنفی توسط انجمن اعتراض کردم و اعتقاد داشتم وقتی کتابداران مثلا کانون پرورش اخراج می شوند انجمن باید بیانیه بدهد و همین حرکتهای ما موجب شد انجمن از شکل علمی خود خارج شود و آن را منحل کنند.

نیز نگاه کنید به: گزارش جلسه توسط پریسا پاسیار