در نوشته قبل شاخصh را معرفی کردم که به اندازه گیری کمی برونداد علمی محققین در هر حوزه می پردازد و شاخصی جدید برای تعیین میزان اثرگذاری هر محقق را بر علم اندازه گیری می کند.

در این نوشته شاخصی به نام شاخصh-b را معرفی می کنم. چندی پس از انتشار مقاله Hirsch در مورد شاخصh Banks، در مقاله ای ضمن برشمردن مزایای شاخصh، شاخص دیگری را ملهم از آن با عنوان شاخصh-b پیشنهادکرد که به کمک آن می­توان موضوعات داغ (Hot topics) در دست تحقیق را مشخص ساخت. وی در توجیه نیاز به چنین شاخصی اظهار می­دارد که تعیین موضوعات مورد علاقه و در دست بررسی، در دنیای پرحجم و وسیع اطلاعات، نیاز به بررسی و جستجوی فراوان در انواع منابع اطلاعاتی دارد و وسیله­ای ساده لازم است تا محققان و مخصوصا دانشجویان دوره­های دکترا را در تعیین موضوعات موردبحث روز و تخصیص موضوع مناسب برای رساله خود به کارآید. شاخص h-b  با مرتب­کردن موضوعات برحسب سیر نزولی میزان استناد به مقالات حاوی این موضوعات به دست می­آید. روش اندازه گیری این شاخص دقیقا شبیه به روش شاخصh است. وی با ارایه فرمول h⋲mn (n اختلاف بین سال کنونی از سال نشر اولین مقاله در موضوع و پارامتر m مباحث داغ دردست تحقیق) اظهار می دارد که مثلا 2 ≥ m ≥ 5/0 (یعنی حداکثر h-b برابر 40 پس از 20 سال) نشان­دهنده مطرح­بودن جدی یک موضوع در تحقیقات کنونی است..؛ یا متلاً، اگر برای موضوعی 3 ≤m باشد، آن موضوع داغ است،؛ چرا که بزرگ بودن m به معنی کوچک بودن n و در نتیجه مطرح­شدن آن موضوع در سالهای اخیر است و اگر شاخص h-b این موضوع هم بالا باشد،، در عین داغ بودن، قبلا هم مطرح و موضوع بحث و بررسی محققان بوده است.

خوب حالا یکی بیاد زحمت بکشه موضوعات داغ حوزه کتابداری و اطلاع رسانی رو تعیین کنه.

برای اطلاعات بیشتر به اصل مقاله رجوع کنید.