آخرین مفاله تفکو ساراسویک در باب ربط را ترجمه می کردم. درانتهای نوشته و در قسمت سپاسگزاری و تشکر، بسیار زیبا به کسانی که از نوشته های آنها استفاده کرده بود ادای دین نموده است:
زیر جعبه جستجوی گوگل اسکالر عبارت مرموزی نوشته شده است: "ایستاده بر شانه های غولها" (یا انسانهای غول پیکر). چند قرن پیش نیوتن این جمله را بدین گونه بهترگفته است: اگر من بهتر از دو دیده ام به خاطر آن است که من بر شانه های غولها (اشاره به آن گالیله و کپلر) ایستاده ام. و چند قرن قبل از آن، در قرن 12 میلادی Bernard of Chartres بهترگفته است که: "ما مانند کوتوله هایی هستیم که بر روی شانه های غولها نشسته ایم. ما چیزهای بیشتر و دورتر را می بینیم نه به علت اینکه ما تیزبین تر یا بلند قدتر ازآنها هستیم، بلکه به خاطر آن که آنها ما را بلند کرده اند و قد غول پیکر آنها به ما اضافه شده است".
پس از این مقدمه ساراسویک اضافه می کند که من بر شانه نویسندگانی که در مقاله از آنها یاد شده است ایستادم و این مقاله مروری را نوشتم.
در زندگی، همه ما مدیون معلمان و اساتید خود هستیم و به جاست اگر دانسته ای بر داشته های آنها می افزاییم از آنها یاد کنیم.
بی شک جایگاه پدر و مادر که ما از اوان کودکی همواره در استعاره و عمل بر شانه های آنها نشسته ایم، بی همتاست.
در این شبهای عزیز ماه مبارک رمضان و لیله القدر از یاد آنها غافل نشویم.
" We are like dwarfs sitting on the shoulders of giants; we see more things and more distant things than did they, not because our sight is keener nor because we are taller than they, but because they lift us up and add their giant stature to our height"