دوستان و همکاران عزیز از نمایشگاه چه خبر؟
از آنجایی که مسولین همیشه لطفشون شامل حال ما می شه، اصلاً دوست ندارند که همه رویدادها برامون تکراری و کسل کننده باشه، به همین خاطر امسال با برپایی نمایشگاه در محل مصلی هیجانات جدیدی رو برای ما رقم زدند.
روز اول نمایشگاه (12 اردیبهشت ) که به همراه همکاران مراجعه کردیم بیشتر احساس کردیم تو یک پارک قدم می زنیم و آثاری از برپایی نمایشگاه نبود. باجه هایی با عنوان توزیع نقشه و راهنما تعبیه شده بود ولی در هیچ یک از آنها اثری از نقشه و کسی که حداقل خودش راهنما باشه نبود. هیچ تابلو و نقشه نصب شده در جایی هم به چشم نمی خورد. خلاصه به دنبال جمعیت که حرکت کردیم به طور تصادفی وارد سالن کتابهای فارسی شدیم که در طبقه بالای آن سالن نمایش کتابهای خارجی بود. جالبه که کتابهای لاتین همه آماده نمایش و فروش بودند ولی در طبقه کتابهای فارسی هیچ غرفه ای کتابها رو از جعبه خارج نکرده بودند و حتی روز چهارم نمایشگاه هم که مراجعه کردیم تا بعد از ظهر یکی از معروفترین ناشران کتب فارسی در زمینه پزشکی هنوز در حال بازکردن جعبه ها و چیدن کتابها بود. در بخش ریالی به مدت چند ساعت برق قطع شد که هیچ یک از ناشران قادر به جستجوی کتاب، فروش و صدور فاکتور نبودند.
در بخش فارسی، سالن ناشران عمومی به نظر من نسبت به نمایشگاه قبلی وضعیت مساعدتری داشت و یک کار خوب دیگه جدا کردن ناشران کتابهای پزشکی بود که از اتلاف وقت بسیار جلوگیری می شد.
ولی بدترین بخش آن مربوط به ناشران دانشگاهی بود که متاسفانه خرید ما هم مربوط به همین قسمت بود. این بخش در زیر چادر در گوشه ای از میدانگاهی مصلی قرار داشت که از کمترین امکانات که داشتن حداقل یک نور مناسب است برخوردار نبود. ناشران با کمبود جا مواجه بودند و اکثر آنها حتی یک فهرست از انتشارات خود نداشتند و امکان بازید هم از داخل غرفه فراهم نبود.
البته هنوز خرید ارزی نداشتیم که بشه از وضعیت یک جمع بندی کرد و بسیاری از موارد طی روزهای بعدی نمایشگاه به تدریج و احتمالاً تا روز آخر روبراه و مرتب می شود. انشاءالله.
بعضی از وبلاگ های کتابداری هم که به وضعیت نمایشگاه امسال پرداخته اند وضع را اسف بار توصیف می کنند. من دیروز برای شرکت در کارگاه ویراستاری انجمن کتابداری سری به نمایشگاه زدم. وضع از آنچه شما توصیف کردید بهتر نبود.
شاید برای ما کتابداران بهترین تغییر مثبت نسبت به سال قبل برگزاری کارگاههای انجمن باشد. اگر وقت کردید حتما سری بزنید.
خوش به حال شما که احساس کردید تو یک پارک دارید قدم می زنید. چون پارک اولا یک فضای سبزی چیزی داره ثانیا پارک اینهمه ساختمان خرابه و نیمه کاره نداره.ما احساس کردیم تو قبرستان کتاب داریم قدم می زنیم.
سلام خانم امینی. نمایشگاه کتاب امسال با تمام ضعف ها و قوت هایش گذشت و حالا ما مانده ایم با کلی کتاب که باید فهرستنویسی شوند و آماده ساز گردند و در آغوش قفسه ها جای گیرند... مساله ای که مهم است جمع آوری تجربیات امسال و استفاده از آن در سال بعد است. منتتظر جمع بندی شما از نمایشگاه هستم و خودم هم پس از فراغت از این کتابها گزارشی از تجربیات امسال خواهم نوشت. (ضمنا موضوع دادن به نوشته فراموش نشود.) پرتوان باشید :)